Ik heb geen idee meer hoe ik The Weakerthans heb ontdekt, maar ik weet wel dat ik de ontdekking van die bandje nog steeds enorm dankbaar ben. Voor den eerste keer in deze blog geen punkrock! Nee, The Weakerthans spelen vooral indie/folk/pop/rock/akoustisch/rustig/leuke muziek.
(Achja, ze hebben wel wat punk-invloeden: John K. Samson, de zanger en gitarist, is namelijk de voormalige bassist van punkrockband Propagandhi.)
Ik raad hen aan aan iedereen die graag muziek luistert, in 't algemeen. 't Is radio-vriendelijk, mooi, zinvol, catchy, meeslepend, etc.
for those who belong nowhereIn 2000 brachten deze gasten het album Left And Leaving uit, hun 2de muzikaal geesteskind. 8 jaar later vind ik hem voor een spotprijsje in een distro. Niet lang later zit hij toch wel voor een tijdje vast in mijn CD-speler. Een geweldig album. Je kan The Weakerthans een beetje vergelijken met Bob Dylan, op die manier dat hun muziek niet per se super technisch en ingewikkeld in elkaar zit, maar dat hun teksten wel tot de geniaalste behoren die ik ooit in muziek heb aangetroffen.
and for those who belong to one place
too much to belong anywhere else
Maar eigenlijk zit het muzikaal ook echt wel heel strak. Ze werken veel met gelaagde composities. De klank is vrij eigen aan the Weakerthans. De zachtjes aangeslagen gitaar-riffs, de slepende bas en drums, het uitzonderlijk mooi en passend aanbod aan bijkomende instrumenten zoals een orgel, speciale piano's en gitaren, een viool, een xylofoon, een zaag, nen 12-string, een synthesizer, etc. Vrij geniale composities waarbij kippenvel vaak niet ver te zoeken is. Integendeel, in vele gevallen komt het spontaan op.
Het belangrijkste aspect, voor mij persoonlijk alleszins, is vooral het tekstuele, het lyrische: de songtexten. John Samson is een erg kunstzinnig persoon en heeft een liefde voor poëzie en literatuur. Dat merkt ge wel. Amai. Er wordt continu naar uw hoofd gesmeten met subtiele rijmen, stijlfiguren, culturele verwijzingen, metaforen (die effectief beduidend zijn), en een perfecte balans tussen het vergezochte en het simplistische. De teksten zijn eerlijk, gaan over dingen die gewoon belangrijk zijn in het menselijk leven, zoals liefde. Stilistisch is het misschien wat zwaar soms (alhoewel dat goed meevalt), maar thematisch is het eigenlijk enorm down-to-earth.
Get clobbered on by courtesy, in love with love, and lousy poetry. And I'm leaning on a broken fence between Past and Present tense. And I'm losing all the stupid games that I swore I'd never play. And it almost feels okay.Snapt ge wat ik bedoel? Als ge het nog niet snapt…
You said "Somewhere there's a box full of replacement parts to all the tenderness we've broken or let rust away. Somewhere sympathy is more than just a way of leaving. Somewhere someone says 'I'm sorry.' Someone's making plans to stay."Verder hoort daar dan nog een prachtige, vrij fragiele stem bij die geen emotie schuwt.
Een vrij doorslaggevend argument voor dit album is mijns inziens vooral het 11de nummer: My Favourite Chords.
They're tearing up streets again. They're building a new hotel. The Mayor's out killing kids to keep taxes down, and me and my anger sit folding a paper bird, letting the curtains turn to beating wings. Wish I had a socket-set to dismantle this morning. And just one pair of clean socks. And a photo of you. When you get off work tonight, meet me at the construction site, and we'll write some notes to tape to the heavy machines, like "We hope they treat you well. Hope you don't work too hard. We hope you get to be happy sometimes." Bring your swiss-army knife, and a bottle of something, and I'll bring some spraypaint and a new deck of cards. Hey I found the safest place to keep all our tenderness. Keep all our bad ideas. Keep all our hope. It's here in the smallest bones, the feet and the inner-ear. It's such an enormous thing to walk and to listen. I'd like to fall asleep to the beat of you breathing in a room near a truckstop on a highway somewhere. You are a radio. You are an open door. I am a faulty string of blue christmas lights. You swim through frequencies. You let that stranger in, as I'm blinking off and on and off again. We've got a lot of time. Or maybe we don't, but I'd like to think so, so let me pretend. These are my favourite chords. I know you like them too. When I get a new guitar, you can have this one and sing me a lullaby. Sing me the alphabet. Sing me a story I haven't heard yet.Die ganse tekst is een opperst lyrisch orgasme. Jeetje. Zo'n nummers zorgen ervoor dat ik mensen die ik niet ken begin te verafgoden. Moest ik kunnen zingen, ik zou het voor iedereen zingen. Jammer genoeg kan ik niet zingen. De gitaar-'solo' naar het einde toe doet ook altijd iets. Prachtig hoe het allemaal in elkaar past, de tekst, de akkoorden, de arrangementen. Het enige minpuntje vind ik dat het niet het laatste nummer op de cd is. Zoiets verdient om te blijven nazinderen nadat je Left And Leaving hebt beluisterd. Zodat je daarna nog eens op de repeat-knop drukt en alles nog eens vlotjes aan je voorbijgaat.
Left And Leaving is het ideale album achtergrond-gewijs, maar het is nog beter om even wat tijd uit te rekken, de cd in de speler te steken, met wat drinken en eten in de zetel of uw bed te zitten en met de teksten mee te lezen en zachtjes mee te zingen. Gewoon even alleen zijn met de oorstrelende muziek van The Weakerthans.
Check ook hun andere albums, trouwens.
Label: Bad Taste Records
Tracks:
1. Everything Must Go!
2. Aside
3. Watermark
4. Pamphleteer
5. This Is A Fire Door Never Leave Open
6. Without Mythologies
7. Left and Leaving
8. Elegy For Elsabet
9. History To The Defeated
10. Exiles Among You
11. My Favourite Chords
12. Slips And Tangles
The Weakerthans aren't weaker than's…
LINKS:
Official site
Myspace
My Favourite Chords on Youtube
Download
Geen opmerkingen:
Een reactie posten