28-10-2009

Punch drunk, love struck, etc.

Guess what I saw last week? The Dopamines!
Naast "2-(3,4-dihydroxyfenyl)ethylamines, verbindingen die fungeren als neurotransmitters (en soms als hormonen) op verschillende plaatsen in het lichaam", zijn de Dopamines ook één van de coolste pop punk acts van de laatste jaren.
En ze zijn net van hun 1ste Europese tour vanaf.

9 oktober waren ze in België, in Herenthout, maar dat heb ik gemist.
Des te meer keek ik uit naar 22 oktober, wanneer ze het Gentse café 'Den Drummer' zouden innemen. The Priceduifkes speelden ook.
't Was eigenlijk al retelang geleden dat ik Ricky D, Cowboy Mambo en Voale Senne nog had zien spelen, dus 't was weer een verfrissing voor mij. Megahard meezingen en dansen, zotkomen bij "Have You Seen My Mind?". Een nieuw nummer van hun opkomende split met the Headshots en the Crackups: Topshots. Nen the Nobodys cover: Scarred By Love. En als afsluiter, nen Black Flag cover: Nervous Breakdown. Mannekes, da's toch altijd weer een bom ze. Iedereen zot, crowdsurfs, mosh, singalong, micro midden in 't publiek, stukken tekst overslagen, blauw plekken. 'k Heb de Lieven nog zien crowdsurfen, ook grappig! Weeral ne supercoole show, op de technische mankementen na dan: snare-drum kapot, gitaar-amp-head kapot…
Next up waren the motherfucking Dopamines. Van begin tot einde alles gegeven, mijn longen uit mijn lijf gezongen, alles wat ik nog aan calorieën had gebruikt om te dansen en zelden zo gelachen. Over de setlist kan ik redelijk kort zijn: ze hebben fucking àlles gespeeld. Misschien 1 of 2 nummerkes niet. Op 't einde ne Greenday cover, en de nieuwe nummers die ze al af hadden. (Stoked voor dat nieuwe album trouwens!) Echt letterlijk alles gespeeld. Geniaal.
De sfeer zat er ook goed in. The Dopafuckups hebben een reputatie met alcohol en die hebben ze goed waargemaakt. Redelijk zat tijdens de show, retezat erna. Maar toch goed spelen hè. Man, man, wat nen band. Wat ne show. Boxershort-crowdsurfs, voetstappen op 't plafond, den baas van Den Drummer die die mannen constant drank geeft en vuistjes geeft, in de micro schreeuwen, blote bovenlijven, "The Ramones suck", mensen die op 't drumstel vallen, veel zweet, den drummer in SpongeBob boxershort, den drummer die zijn fluit laat zien (haha!), en mucho pop punk.
"FC de Kampioenen", "'t Amerikaantje", "elle moe" en "elle va" zingen toen ze wilden stoppen. "Voalen dikzak" roepen naar den Jon Weiner ("Voilen dikzack, are you calling me a moron or something?")
Na de show nog heel kort met de 2 Jons gepraat, zijn coole mensen.

Dat was me nogal eens nen avond. 1 van de coolste shows die ik al gezien heb. Al heb ik dat ook al gezegd van Teenage Bottlerocket, The Copyrights en The Apers. Maar allez, the Dopamines krijgen hun plaats in het rijtje!



Yeah, life sucks sometimes,
trying to make every word rhyme.
Won't someone please make it stop?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten