28-09-2010

Blowjob For Soup

Dus, ik heb de laatste 2 dagen naar Bowling For Soup geluisterd. Als in, (bijna) letterlijk de laatste 2 dagen. Zelfs op de trein. Niet in de les.

1. Bowling For Soup is een band die ik ken sinds mijn 14de. Ze hadden toen net hun 'A Hangover You Don't Deserve' uit, met de hitsingle '1985'. Mijn broer was de persoon die mij toen zei dat ik eens moest luisteren. 1985 is pop en punk rock met een heavy metal attitude. Ik luisterde toendertijd naar Sum 41 (welke toen met dezelfde woorden konden omschreven worden), The Offspring en Blink 182. Bowling For Soup paste daar mooi in het rijtje. En toch heb ik nooit meer gecheckt dan hun singles.

2. Maar hun singles waren wel altijd megacool. Ze hebben veel repeats gekregen doorheen de jaren. Almost is het perfecte pop/emo-nummer. High School Never Ends is humoristisch en damn catchy. Emily heeft coole hooks en de manier waarop Jaret de lyric "So I got drunk, had sex with all your friends. You told me to never call your house again." zingt, doet mij toch iets. Girl All The Bad Guys Want is ook gewoon een enorm goed nummer. Bowling For Soup staat voor humor, catchy riffs, en liefdesverdriet en vindt daar een mooie balans tussen.

3. Parry Gripp maakt "Here Comes Bowling For Soup", The Leftovers tekenen bij Crappy Records en gaan op tour met Bowling For Soup. Ik heb zelfs een droom gehad: ik ging naar een show met (onder meer) Parry Gripp en de headliner was Bowling For Soup. Ik heb ze niet te zien gekregen in mijn droom. Ik denk dat het moeilijk is om dat te dromen.

4. Zondag ben ik een coverband aan het checken op een rommelmarkt (The Frontbrakes) en ze spelen The Bitch Song. Ze spelen ook Belgium, wat ik nog niet kende. En ook nog eens Hang On, dat was ook nog een onbekend nummer voor mij. Ze komenb alledrie van het album 'Let's Do It For Johnny!'. Wat heb ik dus gedaan?
Ik ben zondagavond thuisgekomen en ben begonnen hun albums te checken. Volledige albums, niet enkele de hits. Wat blijkt? Bowling For Soup heeft de afgelopen 48 uur mijn leven veranderd. Allez, da's niet waar, maar ik ben er enorm veel naar aan het luisteren en ik ben zeker in de ban van de band. Hun laatste album "Sorry For Partyin'" bevestigt dat dit een ultieme feestband is, hetgeen Parry Gripp mij al even duidelijk wilde maken. "A Hangover…" staat blijklbaar vól hits. "The Great Burrito Extortion Case" heeft de lat voor poppy punk rock bands tamelijk hoog gelegd. Ze klinken als de pop punk bands die in 1994 populair werden maar ze klinken veel moderner en hebben zeker iets unieks aan hun sound -of liever, ze hebben iets unieks als band, iets speciaal welk ik niet kan definiëren.

And did I mention that youbothsuck.com?

21-09-2010

Dead to their heads!

1 week geleden passeerden punk rock heroes van Off With Their Heads en Dead To Me ons land.

Off With Their Heads ofte OWTH speelde 1 of 2 jaar terug nog in een vaag café en Herenthout, nu echter in Muziekcentrum Trix, Antwerpen. Na een heuse trip daarheenwaarts begonnen ze hun set. Ik heb zowat alles gehoord wat ik wilde. Hard To Admit, motherfucking Clear The Air, Until The Day, I Am You, … Fuck fuck fuck. Keihard meegezongen, gedanst en gevallen wat ik was wasted as fuck, de Ryan zenne micro haast omvergestoten. Punk-fucking-rock. Zo ne coole band. I AM EVERY MORNING YOU WAKE UP ALONE. En Clear The Air moet zowat het coolste nummer van 2010 zijn.
Alles dat was dus kei goed aight!?

Vervolgens betrad Dead To Me het podium. Ik denk dat ik 3 nummers kende en de rest niet. Wel een megastrakke set, goeie zanger en gewoon heel goeie muziek.

Afterparty met Hammerlock. Dat was hard maar ik heb dat niet gezien.

Bed Pictures

2 weken gelden passeerde de Noorse post-rock band Youth Pictures Of Florence Henderson ons land, en ze maakten hun stop in den Eglantier in Berchem.

De support werd verzorgd door Bed Rugs. Een Belgische band met een sound die omgekeerd evenredig staat tot hun populariteit. Perfecte pop/rock/indie nummers, coole hooks, harmonieën die u bij uw nekvel grijpen edoch zachtjes terug neerzetten. Maar dit was de 1ste keer dat ik er iets van hoorde. Deze band verdient meer aandacht, want hun spel klonk fris, rock'n'roll en dansbaar. Ik heb niet gedanst want ik durf dat niet.

Youth Pictures Of Florence Henderson ofte YPOFH waren 7 blonde, brede Noorse goden met elks een instrument, waarvan 4 met een gitaar. Verder nog een drum, een bas, een cello en een keyboard. Het coolste element van hun show was de opstelling. Ze hadden zich in een grote cirkel gezet rondom de drummer, zodat het publiek tussen de band kon staan of zitten. Dit intensifieerde de ervaring met toch zeker een factor 10. Ik kan niet lang naar post-rock luisteren (en ik heb dat ook niet gedaan want ik moest een trein halen), maar toch klinkt het for the time being enorm cool, enorm fragiel en zo enorm mooi. Mooi.